Understand the past

Zo nu en dan fiets ik langs de Rijnhaven, een van de oudste havens van Rotterdam die een enorme en indrukwekkende metamorfose doormaakt. Op de heenweg trekt de tekst op een van de billboards mijn aandacht. “Understand the past and you can shape the future”, lees ik. Begrijp het verleden en je kunt de toekomst vormgeven. Al fietsend verplaats ik mijn gedachten naar de zorg. De zorg staat onder druk: mensen worden ouder, de kosten lopen op, personeel vertrekt... Het systeem dat we in het verleden hebben gebouwd is niet toereikend om de uitdagingen in de toekomst op te lossen. 



Op de terugweg mijmer over een van de centrale concepten uit de Transactionele Analyse, script. Ons script is het doorlopend verhaal waarmee we betekenis geven aan het verleden, ons in het heden voorzien van een format om problemen op te lossen en waarmee we een voorspelling geven van de toekomst (Trudy Newton). Zouden we dat verhaal nooit herzien dan wordt onze toekomst een voorspelling van een herinnering uit het verleden. Weer valt mijn oog op de tekst van het billboard. Ik stel mezelf de vraag welke historisch verhaal van de zorg we zouden moeten begrijpen, om de zorg van de toekomst vorm kunnen geven. 

Het verhaal van de zorg is een collectief verhaal waar de gehele maatschappij aan heeft meegeschreven. Zorgprofessionals, zorgorganisaties, verzekeraars, politici, cliënten, patiënten, familieleden, iedereen. Belangrijke hoofdstukken in dat verhaal gaan over bekostiging, personeel, het zorglandschap, welke zorg voor wie. Er wordt stevig terug gebladerd om te snappen hoe we gekomen zijn waar we nu zijn en wat helpt bij het maken en ontwerpen van plannen voor de toekomst. 

Ik vraag me wel eens af of we daarnaast vaak genoeg stilstaan bij en luisteren naar de verhalen die daarachter schuilgaan. Persoonlijke verhalen die gaan over de betekenis die de zorg heeft voor mensen. Dat zijn misschien wel veel ingewikkeldere verhalen om te begrijpen, omdat ze raken aan ons moreel kompas en ethische aspecten. Ze gaan over professionele identiteit, verwachtingen, hoop en meer. Is de zorg die je wilt verlenen, of nodig hebt, straks nog wel beschikbaar. Deze hoofdstukken gaan over keuzes maken, waarin het kiezen voor het een, een verlies op het ander kan betekenen. En dat maakt kwetsbaar. 

Als deze gedachte iets bij je oproept of ergens resoneert, dan nodig ik je uit om even stil te gaan staan, je om te draaien, terug te kijken naar het verleden en je af te vragen welke betekenis het verleden van de zorg heeft voor jou. Herhaal die vraag een paar keer tot je geen nieuwe antwoorden meer hebt. Draai je daarna om naar de toekomst en stel jezelf de vraag hoe deze antwoorden van invloed zijn op de zorg van de toekomst. Sluit af met de vraag wat jij nodig en te bieden hebt om met elkaar de toekomst vorm te geven.